Harold Bloom Βιογραφικό, Ηλικία, Εκπαίδευση, Βιβλία Καριέρα και Καθαρή Αξία.

Βιογραφία του Χάρολντ Μπλουμ

Πίνακας περιεχομένων

• 1 Βιογραφία Harold Bloom
• 2 Η εποχή του Χάρολντ Μπλουμ
• 3 Οικογένεια Χάρολντ Μπλουμ
• 4 Εκπαίδευση Harold Bloom
• 5 Σύζυγος Χάρολντ Μπλουμ
• 6 Καριέρα του Χάρολντ Μπλουμ

Ο Χάρολντ Μπλουμ είναι Αμερικανός κριτικός λογοτεχνίας και καθηγητής Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Γέιλ. Ο Μπλουμ έχει γράψει περισσότερα από σαράντα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων είκοσι βιβλίων λογοτεχνικής κριτικής, πολλών βιβλίων που αναφέρονται στη θρησκεία και ενός μυθιστορήματος. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1959.

Έχει επιμεληθεί εκατοντάδες ανθολογίες που αφορούν πολυάριθμες λογοτεχνικές και φιλοσοφικές προσωπικότητες για την εκδοτική εταιρεία Chelsea House. Απέκτησε φήμη στις Ηνωμένες Πολιτείες ως σχολιαστής κατά τη διάρκεια των λογοτεχνικών κανονικών πολέμων στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

ποιος είναι bert kish

Η εποχή του Χάρολντ Μπλουμ

Ο Χάρολντ Μπλουμ γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης στις 11 Ιουλίου 1930. Από το 2018, είναι 88 ετών.

Οικογένεια Χάρολντ Μπλουμ

Ο Μπλουμ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, στις 11 Ιουλίου 1930, από την Πόλα (Λεβ) και τον Γουίλιαμ Μπλουμ, έναν εργάτη ρούχων. Μεγάλωσε ως Ορθόδοξος Εβραίος σε ένα νοικοκυριό που μιλούσε Γιντιά, όπου έμαθε λογοτεχνικά Εβραϊκά. Έμαθε αγγλικά σε ηλικία έξι ετών.
Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό και τρεις μεγαλύτερες αδερφές από τις οποίες είναι ο μοναδικός επιζών. Στη νεότερη ηλικία του, διάβασε τα Συλλεκτικά Ποιήματα του Χαρτ Κρέιν, μια συλλογή που ενέπνευσε τη δια βίου γοητεία του με την ποίηση.

Τάσεις: Kendall Toole Bio, Ηλικία, Wiki, Ύψος, Σύζυγος, Γονείς και Καθαρή αξία

Εκπαίδευση Harold Bloom

Πήγε στο Γυμνάσιο Επιστημών του Μπρονξ. Το 1951 έλαβε πτυχίο B.A. στα Classics από το Cornell, όπου ήταν μαθητής του Άγγλου κριτικού λογοτεχνίας M. H. Abrams. Το 1954-55 ήταν υπότροφος Fulbright στο Pembroke College του Cambridge. Το 1955 πήρε διδακτορικό. από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ.

Στο Γέιλ, ήταν ένας ξεχωριστός φοιτητής, όπου συγκρούστηκε με τη σχολή Νέων Κριτικών, συμπεριλαμβανομένου του Γουίλιαμ Κ. Γουίμσατ. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Μπλουμ αφιέρωσε το πρώτο του σημαντικό βιβλίο, Το άγχος της επιρροής, στον Βίμσατ.

Σύζυγος Χάρολντ Μπλουμ

Το 1958 παντρεύτηκε την Jeanne Gould. Σε μια συνέντευξή του το 2005, η σύζυγός του είπε ότι θεωρούσε τον ίδιο και τον εαυτό της ως άθεους, ενώ εκείνος αρνήθηκε ότι ήταν άθεος λέγοντας «Όχι, όχι δεν είμαι άθεος. Δεν είναι διασκεδαστικό να είσαι άθεος».

Αυτή τη στιγμή μένει με το δικό του γυναίκα στο New Haven του Κονέκτικατ.

Καριέρα του Χάρολντ Μπλουμ

Εκπαιδευτική σταδιοδρομία

Από το 1955, ο Μπλουμ είναι μέλος του Τμήματος Αγγλικών του Γέιλ. Έλαβε υποτροφία MacArthur το 1985. Από το 1988 έως το 2004, ήταν καθηγητής Αγγλικών Berg στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ενώ διατήρησε τη θέση του στο Yale. Το 2010, έγινε ιδρυτικός προστάτης του Ralston College, ενός νέου ιδρύματος στη Σαβάνα της Τζόρτζια, που εστιάζει στα βασικά κείμενα.

Συγγραφική καριέρα

υπεράσπιση του ρομαντισμού

Η συγγραφική καριέρα του Μπλουμ έκανε το ντεμπούτο του με μια σειρά από πολύτιμες μονογραφίες για τον Percy Bysshe Shelley (Shelley's Myth-making, Yale University Press, αρχικά διδακτορική διατριβή του Bloom), W. B. Yeats, (Yeats, Oxford University Press) και Wallace Stevens, (Wallace:Wall) The Poems of Our Climate, Cornell University Press).

Σε αυτά, υπερασπίστηκε τους υψηλούς ρομαντικούς ενάντια στους νεοχριστιανούς κριτικούς που επηρεάστηκαν από συγγραφείς όπως ο T. S. Eliot, ο οποίος έγινε επαναλαμβανόμενος πνευματικός αλουμινόχαρτος. Ο Μπλουμ είχε μια αμφιλεγόμενη προσέγγιση: το πρώτο του βιβλίο, Το Μύθο του Σέλλεϋ, φόρτισε πολλούς σύγχρονους κριτικούς με απόλυτη απροσεξία στην ανάγνωση του ποιητή.

Θεωρία επιρροής

Μετά από μια προσωπική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, άρχισε να ενδιαφέρεται βαθιά για τον Έμερσον, τον Σίγκμουντ Φρόιντ και τις αρχαίες μυστικιστικές παραδόσεις του Γνωστικισμού, της Καμπάλα και του Ερμητισμού. Σε μια συνέντευξη με τον Bloom το 2003, ο Michael Pakenham, ο εκδότης βιβλίων για το The Baltimore Sun, έγραψε ότι ο Bloom αναφερόταν εδώ και πολύ καιρό ως «Εβραίος Γνωστικός».

Επηρεασμένος από την ανάγνωσή του, ξεκίνησε μια σειρά βιβλίων που εστίαζαν στον τρόπο με τον οποίο οι ποιητές πάλευαν να δημιουργήσουν τα δικά τους ατομικά ποιητικά οράματα χωρίς να υπερνικηθούν από την επιρροή των προηγούμενων ποιητών που τους ενέπνευσαν να γράψουν.

Το πρώτο από αυτά τα βιβλία, το Yeats, μια μαγευτική εξέταση του ποιητή, αμφισβήτησε τη συμβατική κριτική άποψη της ποιητικής του καριέρας. Στην εισαγωγή αυτού του τόμου, έθεσε τις βασικές αρχές της νέας του προσέγγισης στην κριτική: «Η ποιητική επιρροή, όπως την αντιλαμβάνομαι, είναι μια ποικιλία μελαγχολίας ή της αρχής του άγχους». Ένας νέος ποιητής εμπνέεται να γράψει επειδή έχει διαβάσει και θαυμάσει την ποίηση των προηγούμενων ποιητών, αλλά αυτός ο θαυμασμός μετατρέπεται σε αγανάκτηση όταν ο νέος ποιητής ανακαλύπτει ότι αυτοί οι ποιητές τους οποίους ειδωλοποίησε έχουν ήδη πει όλα όσα θέλει να πει.

Ο ποιητής απογοητεύεται επειδή «δεν μπορεί να είναι ο Αδάμ νωρίς το πρωί. Υπήρξαν πάρα πολλοί Adams και έχουν ονομάσει τα πάντα.»

Νέο πείραμα

Η γοητεία του με το μυθιστόρημα φαντασίας, A Voyage to Arcturus του David Lindsay τον οδήγησε να κάνει ένα σύντομο διάλειμμα από την κριτική για να συνθέσει μια συνέχεια του μυθιστορήματος του Lindsay. Το μόνο μυθιστόρημα του μένει να είναι το μυθιστόρημα, Η Πτήση στον Εωσφόρο.

Θρησκευτική κριτική

Το 1989, εισήλθε σε μια φάση αυτού που ονόμασε «θρησκευτική κριτική», ξεκινώντας με το Ruin the Sacred Truths: Poetry and Belief from the Bible to the Present.

Στο The Book of J του 1990, μαζί με τον David Rosenberg (που μετέφρασε τα βιβλικά κείμενα) απεικόνισαν ένα από τα αρχαία έγγραφα που αποτελούσαν τη βάση των πρώτων πέντε βιβλίων της Βίβλου (βλ. υπόθεση τεκμηρίωσης) ως έργο ενός σπουδαίου λογοτεχνικού καλλιτέχνης που δεν είχε καμία πρόθεση να συνθέσει ένα δογματικά θρησκευτικό έργο.

Περαιτέρω περίμεναν αυτόν τον ανώνυμο συγγραφέα ως γυναίκα προσκολλημένη στην αυλή των διαδόχων των Ισραηλιτών βασιλιάδων Δαβίδ και Σολομώντα — μια εικασία που τράβηξε μεγάλη προσοχή. Αργότερα, είπε ότι οι εικασίες δεν έφτασαν αρκετά μακριά και ίσως θα έπρεπε να είχε ταυτίσει τον J με τη Βιβλική Bathsheba.